ενόχληση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ενόχληση	οι	ενοχλήσεις
γενική	της	ενόχλησης & ενοχλήσεως	των	ενοχλήσεων
αιτιατική	την	ενόχληση	τις	ενοχλήσεις
κλητική		ενόχληση		ενοχλήσεις
όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ενόχληση < αρχαία ελληνική ἐνοχλησις < ἐνοχλέω / ἐνοχλῶ < ἐν + ὀχλέω < ὄχλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *woǵʰlos < *weǵʰ (φέρω, μεταφέρω) (2. (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική gêne)

Ουσιαστικό

ενόχληση θηλυκό

1. κάτι που ενοχλεί κάποιον
2. (κατ' επέκταση) (ιατρική) αίσθημα δυσφορίας, δυσανασχέτισης, πόνου κ.λπ. που αισθάνεται κάποιος

   Άλλες μορφές: ενόχλημα

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις ενοχλώ και όχλος

Μεταφράσεις

    ενόχληση

αγγλικά : annoyance (en), bother (en), nuisance (en), trouble (en), disturbance (en), ailment (en)(2), discomfort (en)(2), complaint (en)(2) γαλλικά : dérangement (fr), gêne (en)(2) ισπανικά : molestia (es) ιταλικά : fastidio (it)

ουγγρικά : zaklatás (hu) πολωνικά : dokuczliwość (pl) πορτογαλικά : zanga (pt) σουηδικά : besvär (sv) τσεχικά : obtěžování (cs)