ἐνοχλέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐνοχλέω < ἐν και ὀχλέω-ὀχλῶ

Ουσιαστικό

ἐνοχλέω -ἐνοχλῶ (παθητικό: ἐνοχλοῦμαι)

1. ενοχλώ και ενοχλούμαι, προβληματίζομαι, δυσαρεστούμαι

   ἡ ἐκκλησία ἠνωχλεῖτο

2. ασθενώ, δεν είμαι καλά (μεταγενέστερη έννοια)
3. έχω πολλή δουλειά (μεταγενέστερη έννοια)

Κλίση

• Τύποι που απαντούν στην αρχαία ελληνική

ενεργητ. παρατατ. ἠνώχλουν, μέλλοντας ἐνοχλήσω, αόρ. ἠνώχλησα, παρακ. ἠνώχληκα

παθητ. μέλλοντας ἐνοχληθήσομαι, μετοχή παθ. αορ. ἐνοχληθείς, παρακ. ἠνώχλημαι

Συγγενικά

• ἐνόχλησις