δυσανασχέτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δυσανασχέτηση	οι	δυσανασχετήσεις
γενική	της	δυσανασχέτησης*	των	δυσανασχετήσεων
αιτιατική	τη	δυσανασχέτηση	τις	δυσανασχετήσεις
κλητική		δυσανασχέτηση		δυσανασχετήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, δυσανασχετήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσανασχέτηση < δυσανασχετώ + -ση

Ουσιαστικό

δυσανασχέτηση θηλυκό

• το αποτέλεσμα του δυσανασχετώ

Μεταφράσεις

    δυσανασχέτηση