διακήρυξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διακήρυξη	οι	διακηρύξεις
γενική	της	διακήρυξης*	των	διακηρύξεων
αιτιατική	τη	διακήρυξη	τις	διακηρύξεις
κλητική		διακήρυξη		διακηρύξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διακηρύξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διακήρυξη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή διακήρυξις < διακηρύσσω < αρχαία ελληνική δια- + κηρύσσω (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική proclamation)

διακήρυξη θηλυκό

η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του διακηρύσσω
1. έντυπη ή προφορική επίσημη ανακοίνωση, γνωστοποίηση ή εξαγγελία
2. κείμενο με το οποίο δηλώνονται ή ανακοινώνονται αρχές πολιτικού, ιδεολογικού ή άλλου περιεχομένου με επίσημο τρόπο
3. επίσημο κείμενο ανακοίνωσης και επικύρωσης διαφόρων ζητημάτων σε διακρατικό επίπεδο
4. επίσημη έντυπη ανακοίνωση ή αναγγελία που καλεί τους ενδιαφερόμενους να μετέχουν σε διαγωνισμό ή άλλη οικονομική διαδικασία

διακήρυξη