επικύρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επικύρωση	οι	επικυρώσεις
γενική	της	επικύρωσης*	των	επικυρώσεων
αιτιατική	την	επικύρωση	τις	επικυρώσεις
κλητική		επικύρωση		επικυρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επικυρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επικύρωση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπικύρω(σις) + -ση < ἐπικυρόω. Επιφανειακά αναλύεται σε επί- + κύρωση.

Προφορά

ΔΦΑ : /e.piˈci.ɾo.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πι‐κύ‐ρω‐ση

Ουσιαστικό

επικύρωση θηλυκό

• η ενέργεια του επικυρώνω
  1. η επίσημη και οριστική έγκριση νόμων, αποτελεσμάτων, αποφάσεων από την αρμόδια αρχή

     ⮡  Η αντιπολίτευση ζητεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην προχωρήσει στην επικύρωση του νέου νόμου.

     ⮡  Το ΑΣΕΠ θα συνεδριάσει για την επικύρωση των αποτελεσμάτων του τελευταίου διαγωνισμού.

  2. η θεώρηση της γνησιότητας ή της ακρίβειας εγγράφου ή αντιγράφου· η σήμανση εγγράφου ή αντιγράφου που το καθιστά έγκυρο και αποδεκτό

     ⮡  επικύρωση φωτοαντιγράφου ή διαβατηρίου

  3. (σπάνιο) η διαβεβαίωση

Συγγενικά

• ανεπικύρωτος
• επικυρώνω

→ και δείτε τη λέξη κυρώνω

Μεταφράσεις

    επικύρωση

αγγλικά : ratification (en) γαλλικά : ratification (fr), homologation (fr), validation (fr)