κύρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κύρωση	οι	κυρώσεις
γενική	της	κύρωσης*	των	κυρώσεων
αιτιατική	την	κύρωση	τις	κυρώσεις
κλητική		κύρωση		κυρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κυρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κύρωση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κύρωσις < κυρόω / κυρῶ < κῦρος

σημασία: «τιμωρία, ποινή» < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική sanction

Ουσιαστικό

κύρωση θηλυκό

1. η ενέργεια του κυρώνω, η επικύρωση
2. τιμωρία ή μέτρα εναντίον κάποιου λόγω της παράβασης ενός κανονισμού, των όρων μιας συμφωνίας, μιας διεθνούς συνθήκης κ.λπ.

   ⮡  η παράβαση των κανονισμών επισύρει διοικητικές κυρώσεις

   ※  Οι κυρώσεις ήταν βαριές, ακόμα και ισόβια κάθειρξη! (Διδώ Σωτηρίου, Εντολή, 1976 [μυθιστόρημα])

Συγγενικά

• ακύρωση
• επικύρωση
• κατακύρωση
• προσκύρωση

→ και δείτε τις λέξεις κυρώνω και κύρος

Μεταφράσεις

    τιμωρία

αγγλικά : sanction (en) γαλλικά : sanction (fr)