παράβαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παράβαση	οι	παραβάσεις
γενική	της	παράβασης*	των	παραβάσεων
αιτιατική	την	παράβαση	τις	παραβάσεις
κλητική		παράβαση		παραβάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παραβάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

παράβαση < ελληνιστική κοινή παράβασις (ίδια σημασία) < αρχαία ελληνική παράβασις < παραβαίνω < παρά + βαίνω

παράβαση θηλυκό

η ενέργεια με την οποία παραβαίνω ένα νόμο ή κανονισμό ή όρο συμφωνίας
≈ συνώνυμα: παραβίαση

τροχαία παράβαση, αγορανομικές παραβάσεις
(θέατρο) τμήμα της αρχαίας κωμωδίας στο οποίο ο χορός απευθύνεται άμεσα στο κοινό
→ δείτε τη λέξη απεύθυνση

παράβαση