κύρωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	κῡρωσι-, κῡρωσε-
ονομαστική	ἡ	κύρωσῐς	αἱ	κυρώσεις
γενική	τῆς	κυρώσεως	τῶν	κυρώσεων
δοτική	τῇ	κυρώσει	ταῖς	κυρώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κύρωσῐν	τὰς	κυρώσεις
κλητική ὦ!		κύρωσῐ		κυρώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κυρώσει
γεν-δοτ	τοῖν		κυρωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κύρωσις < κυρόω / κυρῶ + -σις < κῦρος

Ουσιαστικό

κύρωσις, -εως θηλυκό

• επικύρωση, γνησιότητα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κῦρος

Σύνθετα

• ἀποκύρωσις
• ἐπικύρωσις
• προσκύρωσις

Πηγές

• κύρωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κύρωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.