γούλα
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | γούλα | οι | γούλες |
| γενική | της | γούλας | — | |
| αιτιατική | τη | γούλα | τις | γούλες |
| κλητική | γούλα | γούλες | ||
| Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται. | ||||
| Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈɣu.la/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : γού‐λα
- ομόηχο: Γούλα (γυναικείο επώνυμο)
- τονικό παρώνυμο: γουλά
Ετυμολογία 1
επεξεργασία
- γούλα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική γούλα < ελληνιστική κοινή γούλα (φάρυγγας, λαιμός) < λατινική gula (λαιμός) [1][2]
Ουσιαστικό
επεξεργασία
γούλα θηλυκό
- (ορνιθολογία, στα πτηνά) ο πρόλοβος, η γκούσα
Συγγενικά
επεξεργασία- γουλί (ιδιωματικό, υποκοριστικό)
- γουλιά (στη σημασία: ποσότητα που καταπίνουμε)
- γουλιάρης
- γουλιαρίζομαι (ιδιωματικό, νοστιμεύομαι ένα φαγητό)
- γουλίζω (στη σημασία: τρώω, καταπίνω)
- γουλόζος
- προγούλι
Ετυμολογία 2
επεξεργασία
- γούλα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική γούλα στη σημασία: είδος λάχανου < γουλ(ίν) + -α (κοτσάνι λαχανικού) < γωλίον [3] < [4]
Ουσιαστικό
επεξεργασία
γούλα θηλυκό
- (ιδιωματικό)
- (λαχανικό) αποφλοιωμένο λάχανο, ή είδος κράμβης (αγριολάχανο) ή τεύτλο
- το αποφλοιωμένο, σαρκώδες μέρος του αμύγδαλοου
Άλλες μορφές
επεξεργασία- γουλιά (στη σημασία: είδος λάχανου)
Συγγενικά
επεξεργασία
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ γούλα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ↑ γούλα Ι - ⌘ Ἱστορικὸν Λεξικὸν τῆς Νέας Ἑλληνικῆς, τῆς τε κοινῶς ὁμιλουμένης καὶ τῶν ἰδιωμάτων (ΙΛΝΕ) της Ακαδημίας Αθηνών, online έως το λήμμα «δαχτυλωτός» (αναζήτηση, βραχυγραφίες). Έντυπη έκδοση: επτά τόμοι (1933‑2022) ως το λήμμα «δόγης»
- ↑ γουλί - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- ↑ γούλα ΙΙ - ⌘ Ἱστορικὸν Λεξικὸν τῆς Νέας Ἑλληνικῆς, τῆς τε κοινῶς ὁμιλουμένης καὶ τῶν ἰδιωμάτων (ΙΛΝΕ) της Ακαδημίας Αθηνών, online έως το λήμμα «δαχτυλωτός» (αναζήτηση, βραχυγραφίες). Έντυπη έκδοση: επτά τόμοι (1933‑2022) ως το λήμμα «δόγης»
Ετυμολογία 1
επεξεργασία
- γούλα < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή γούλα (φάρυγγας, λαιμός)[1] < λατινική gula (λαιμός) [2]
Ουσιαστικό
επεξεργασία
γούλα θηλυκό
Παράγωγα
επεξεργασία- (Χρειάζεται επεξεργασία)
Ετυμολογία 2
επεξεργασία
Ουσιαστικό
επεξεργασία
γούλα θηλυκό
- το τρυφερό μέρος από το κοτσάνι λάχανου
- βλαστός ή σαρκώδης ρίζα τεύτλων
- η ονομασία διαφόρων ειδών λάχανου ή τεύτλων
Παράγωγα
επεξεργασία- (Χρειάζεται επεξεργασία)
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ γουλιά - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- ↑ γούλα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ↑ γουλί - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Πηγές
επεξεργασία
- γούλα - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία| ελληνιστική κοινή δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ἡ | γούλᾰ | αἱ | γούλες | ||||
| γενική | τῆς | γούλᾱς | τῶν | γουλῶν | ||||
| δοτική | τῇ | γούλᾳ | ταῖς | γούλαις | ||||
| αιτιατική | τὴν | γούλᾰν | τὰς | γούλᾱς | ||||
| κλητική ὦ! | γούλα | γούλες | ||||||
| Νέα ελληνιστική & μεσαιωνική κλίση με εξαιρέσεις στην 1η κλίση: * κατάληξη με βραχύ ᾰ αντί του αναμενόμενου μακρού ᾱ. * η γενική δεν είναι η αναμενόμενη -ης (προηγείται σύμφωνο που δεν είναι ρο) * ο πληθυντικός δεν λήγει σε -αι αλλά -ες. Οι τύποι του πληθυντικού (Χρειάζεται τεκμηρίωση…). | ||||||||
| 1η κλίση, Κατηγορία 'κοῦπα' όπως «κοῦπα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- γούλα < (άμεσο δάνειο) λατινική gula (λαιμός)
- ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: γούλα ⇒ νέα ελληνικά: γούλα
Ουσιαστικό
επεξεργασία
γούλα, -ας θηλυκό
- (ελληνιστική κοινή) λαιμός, φάρυγγας
- ⮡ πόνος τῆς γούλας
Πηγές
επεξεργασία
- γούλα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.