γέλιο

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	γέλιο	τα	γέλια
γενική	του	γέλιου	των	γέλιων
αιτιατική	το	γέλιο	τα	γέλια
κλητική		γέλιο		γέλια
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

γέλιο < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική γέλιον < γελῶ < αρχαία ελληνική γελάω / γελῶ < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵélh₂-, *ǵlh₂-

ΔΦΑ : /ˈʝe.ʎo/ (δισύλλαβο, με συνίζηση)

γέλιο ουδέτερο

αυθόρμητη ηχηρή έκφραση χαράς ή ευχαρίστησης, αντίδραση σε κάτι αστείο, η οποία παράγεται από γρήγορες κινήσεις του διαφράγματος και των κοιλιακών μυών
↪ όταν διάβασε την τελευταία παράγραφο του κειμένου, της φαινόταν τόσο παράλογη που ξέσπασε σε γέλια

βγήκαν ξινά τα γέλια : για κάτι δυσάρεστο που διαδέχεται μια εύθυμη κατάσταση
για γέλια και για κλάματα : για κατάσταση γελοία και τραγική ταυτόχρονα
κάνω πολλά γέλια : γελάω πολύ
σκάω στα γέλια : γελάω ασυγκράτητα
το γέλιο της αρκούδας : πάρα πολύ γέλιο