περγέλιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	περγέλιο	τα	περγέλια
γενική	του	περγέλιου	των	περγέλιων
αιτιατική	το	περγέλιο	τα	περγέλια
κλητική		περγέλιο		περγέλια
Με συνίζηση στην κατάληξη: προφέρεται ως παροξύτονο. Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη, ως παροξύτονο.
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περγέλιο < → λείπει η ετυμολογία

Προφορά

ΔΦΑ : /peɾˈʝe.ʎo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : περ‐γέ‐λιο

Ουσιαστικό

περγέλιο ουδέτερο

1. (ιδιωματικό) άλλη μορφή του περίγελος / περίγελως

   ⮡  έγινα το περγέλιο του κόσμου (καταγραφή, 1940 στη Λέσβο, στο Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας)

2. (λογοτεχνικό, ιδιωματικό) γέλιο ειρωνικό

   ※  ⌘ Νίκος Καζαντζάκης (1η έκδ.1961) Ταξιδεύοντας: Ιταλία - Αίγυπτος - Σινά - Ιερουσαλήμ - Κύπρος - Ο Μοριάς, Ο Μοριάς, IX. Ο Γέρος του Μοριά. Αθήνα: Εκδόσεις Καζαντζάκη, 2011, ανατύπωση.

   όταν, μετά την απελευθέρωση, έπεσαν απάνω στην απλοϊκή μικρούλα Ελλάδα όλοι οι δασκάλοι κι ήθελαν να την ντύσουν αρχαία, να μιλάει αρχαία, να κυβερνιέται αρχαία, ο Κολοκοτρώνης κουνούσε το μυαλωμένο νηφάλιο κεφάλι του με θυμό και περγέλιο

Συγγενικά

• περιγελαστικός
• περιγελώ

→ και δείτε τις λέξεις περίγελος και γελάω

Μεταφράσεις

    περγέλιο