αντιμετάθεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντιμετάθεση	οι	αντιμεταθέσεις
γενική	της	αντιμετάθεσης*	των	αντιμεταθέσεων
αιτιατική	την	αντιμετάθεση	τις	αντιμεταθέσεις
κλητική		αντιμετάθεση		αντιμεταθέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αντιμεταθέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντιμετάθεση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀντιμετάθεσις < ἀντί + αρχαία ελληνική μετάθεσις (αντι- + μετάθεση) < μετατίθημι < τίθημι

Ουσιαστικό

αντιμετάθεση θηλυκό

1. (λόγιο) αλλαγή θέσης με αμοιβαίο τρόπο
2. (γραμματική, γλωσσολογία) αμοιβαία αλλαγή θέσης δύο διαδοχικών φθόγγων ή συλλαβών

   ≈ συνώνυμα: μετάθεση

3. (γραμματική) αντιμετάθεση χρόνου: η αντιμεταχώρηση
4. (μαθηματικά) η σταθερότητα του αποτελέσματος όταν αλλάζει η σειρά των όρων, όπως στην πρόσθεση στον πολλαπλασιαμό

   ⮡  παράδειγμα: 3+4 = 4+3 = 7

Συγγενικά

• αντιμεταθετικά
• αντιμεταθετικός
• αντιμεταθέτω

→ και δείτε τις λέξεις μεταθέτω και θέτω

Μεταφράσεις

    αντιμετάθεση

αγγλικά : permutation (en), transposition (en)

Πηγές

• αντιμετάθεση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)