ανεπιτήδευτος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ανεπιτήδευτος	ανεπιτήδευτη	ανεπιτήδευτο
γενική	ανεπιτήδευτου	ανεπιτήδευτης	ανεπιτήδευτου
αιτιατική	ανεπιτήδευτο	ανεπιτήδευτη	ανεπιτήδευτο
κλητική	ανεπιτήδευτε	ανεπιτήδευτη	ανεπιτήδευτο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ανεπιτήδευτοι	ανεπιτήδευτες	ανεπιτήδευτα
γενική	ανεπιτήδευτων	ανεπιτήδευτων	ανεπιτήδευτων
αιτιατική	ανεπιτήδευτους	ανεπιτήδευτες	ανεπιτήδευτα
κλητική	ανεπιτήδευτοι	ανεπιτήδευτες	ανεπιτήδευτα

Ετυμολογία

ανεπιτήδευτος < ελληνιστική κοινή ἀνεπιτήδευτος < ἀ- στερητικό + ἐπιτηδεύω + κατάληξη ρηματικών επιθέτων -τος

Επίθετο

ανεπιτήδευτος

• που χαρακτηρίζεται από απουσία επιτήδευσης, που εμφανίζεται όπως είναι πραγματικά, φυσικός, απλός και αληθινός

Αντώνυμα

• επιτηδευμένος
• προσποιητός

Μεταφράσεις

    ανεπιτήδευτος

αγγλικά : natural (en), unaffected (en), simple (en) γερμανικά : ungezwungen (de), ungekünstelt (de)