επιτήδευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επιτήδευση	οι	επιτηδεύσεις
γενική	της	επιτήδευσης*	των	επιτηδεύσεων
αιτιατική	την	επιτήδευση	τις	επιτηδεύσεις
κλητική		επιτήδευση		επιτηδεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιτηδεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιτήδευση < αρχαία ελληνική ἐπιτήδευσις < ἐπιτηδεύω < ἐπιτηδές / ἐπίτηδες

Ουσιαστικό

επιτήδευση θηλυκό

• η προσπάθεια για να φανεί κάτι καλύτερο απ' ό,τι είναι, προσποίηση ή και υποκρισία

Μεταφράσεις

    επιτήδευση

γαλλικά : affectation (fr), apprêt (fr)