έκλυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	έκλυση	οι	εκλύσεις
γενική	της	έκλυσης*	των	εκλύσεων
αιτιατική	την	έκλυση	τις	εκλύσεις
κλητική		έκλυση		εκλύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκλύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έκλυση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔκλυ(σις) (απαλλαγή, αδυναμία) + -ση < ἐκλύω (ελευθερώνω) < ἐκ (έκ-) + λύω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈe.kli.si/

ομόηχο: έκκληση

τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐κλυ‐ση

παλιότερος συλλαβισμός : έκ‐λυ‐ση

Ουσιαστικό

έκλυση θηλυκό

1. απελευθέρωση ύλης ή ενέργειας στο περιβάλλον

   έκλυση αερίων, δηλαδή, η έξοδος αερίων από κάποιο υγρό ή και στερεό σώμα

   ≈ συνώνυμα: αποδέσμευση

2. (λόγιο) ηθική εκτροπή (ιδίως σεξουαλική)

   ≈ συνώνυμα: εξαχρείωση ηθών

   έκλυση ηθών

Συγγενικά

• έκλυτος
• εκλύω

→ και δείτε τις λέξεις λύω και λύση

Μεταφράσεις

    έκλυση

γαλλικά : 1. dissémination (fr), rejet (fr) 2. relâchement (fr)