ὑδαρής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	̔ῠδᾰρεσ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ὑδαρής	τὸ	ὑδαρές
γενική	τοῦ/τῆς	ὑδαροῦς ὑδαρέος	τοῦ	ὑδαροῦς ὑδαρέος
δοτική	τῷ/τῇ	ὑδαρεῖ	τῷ	ὑδαρεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ὑδαρῆ	τὸ	ὑδαρές
κλητική ὦ!		ὑδαρές		ὑδαρές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ὑδαρεῖς	τὰ	ὑδαρῆ
γενική	τῶν	ὑδαρῶν	τῶν	ὑδαρῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ὑδαρέσῐ(ν)	τοῖς	ὑδαρέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ὑδαρεῖς	τὰ	ὑδαρῆ
κλητική ὦ!		ὑδαρεῖς		ὑδαρῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὑδαρεῖ	τὼ	ὑδαρεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ὑδαροῖν	τοῖν	ὑδαροῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὑδαρής < ὕδωρ + -ής • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ὑδαρής, -ής, -ές, συγκριτικός :ὑδαρέστερος, υπερθετικός : ὑδαρέστατος

1. υδατώδης, νερουλός, ρευστός
2. (για κρασί) αναμεμειγμένος με πάρα πολύ νερό, νερωμένος
3. (κατεξοχήν για δαμάσκηνα) άνοστος, άγευστος
4. (για το χρώμα της επιδερμίδας) ωχρός
5. (μεταφορικά) εξασθενημένος, αδύναμος, ασθενικός, νωθρός
6. (μεταφορικά) προσποιητός

Παράγωγα

• ὑδαρῶς (επίρρημα)

Πηγές

• ὑδαρής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑδαρής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.