φάβα
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | φάβα | οι | φάβες |
| γενική | της | φάβας | — | |
| αιτιατική | τη | φάβα | τις | φάβες |
| κλητική | φάβα | φάβες | ||
| Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται. | ||||
| Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- φάβα < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή φάβα (ουδέτερο)[1] < λατινική faba < πρωτοϊταλική *fafā[2] < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *bʰabʰ- (φασόλι)
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈfa.va/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : φά‐βα
Ουσιαστικό
επεξεργασία
φάβα θηλυκό
- φαγητό το οποίο στην Ελλάδα παρασκευάζεται συνήθως από το φυτό λαθούρι αλλά και από μερικά ακόμη βρασμένα και αλεσμένα όσπρια, είτε ξερά μπιζέλια είτε κουκιά
Συγγενικά
επεξεργασίαΕκφράσεις
επεξεργασία- κάποιο λάκκο έχει η φάβα: κάτι ύποπτο υπάρχει στην υπόθεση, κάτι θέλει αυτός και φέρεται τόσο καλά
Δείτε επίσης
επεξεργασία-
φάβα στη Βικιπαίδεια
Μεταφράσεις
επεξεργασία
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τὸ | φάβᾰ | τὰ | φάβᾰτᾰ |
| γενική | τοῦ | φάβᾰτος | τῶν | φαβᾰ́των |
| δοτική | τῷ | φάβᾰτῐ | τοῖς | φάβᾰσῐ(ν) |
| αιτιατική | τὸ | φάβᾰ | τὰ | φάβᾰτᾰ |
| κλητική ὦ! | φάβᾰ | φάβᾰτᾰ | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | φάβᾰτε | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | φαβᾰ́τοιν | ||
| 3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
Ουσιαστικό
επεξεργασία
φάβα ουδέτερο
Πηγές
επεξεργασία
- Μοντανάρι (Montanari), Φράνκο (Franco) (2013). Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Παπαδήμας.
- φάβα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ φάβα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ↑ Michiel de Vaan, Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), εκδ. Brill, Leiden, Boston 2008, σελ 197, λήμμα faba. Ο Michiel de Vaan γράφει ότι η λατινική λέξη προέρχεται από το ευρωπαϊκό γλωσσικό υπόστρωμα και δεν μπορούμε να αναχθούμε σε πρωτοϊνδοευρωπαϊκή λέξη ("No PIE word can be reconstructed. Since the Italic, Slavic and Germanic words are similar in form and meaning, they are probably independent loanwords from a European substratum word of the form *bab- (or similar) 'bean'.")