συνδυασμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συνδυασμός	οι	συνδυασμοί
γενική	του	συνδυασμού	των	συνδυασμών
αιτιατική	τον	συνδυασμό	τους	συνδυασμούς
κλητική		συνδυασμέ		συνδυασμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνδυασμός < αρχαία ελληνική συνδυασμός < συνδυάζω < σύν + δυάζω < δύο < πρωτοελληνική *dúwō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dwóh₁ (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική combinaison ή αγγλική combination)

Προφορά

ΔΦΑ : /sin.ði.aˈzmos/

Ουσιαστικό

συνδυασμός αρσενικό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συνδυάζω
  1. το ταίριασμα ή η ένωση μεταξύ τους δύο (ή περισσότερων) στοιχείων που κανονικά δεν ταιριάζουν ή είναι αντίθετα
  2. ο συσχετισμός
  3. το σύνολο των αριθμών ή γραμμάτων που απαιτούνται, για ν’ ανοίξει ένα χρηματοκιβώτιο, μια κλειδαριά με σχετικό μηχανισμό ή κάτι παρόμοιο
  4. οι υποψήφιοι που βρίσκονται στο ίδιο εκλογικό ψηφοδέλτιο μιας παράταξης ή κόμματος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συνδυάζω, συν και δύο

Μεταφράσεις

    συνδυασμός

αγγλικά : combination (en), match (en), μεταφορικά: confluence (en) γαλλικά : combinaison (fr), conjugaison (fr)