σταλία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σταλία	οι	σταλίες
γενική	της	σταλίας	των	σταλιών
αιτιατική	τη	σταλία	τις	σταλίες
κλητική		σταλία		σταλίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταλία < (άμεσο δάνειο) ιταλική stallia < stallo (σταματώ / μένω) < πρωτογερμανική *stallaz (στάση, σταθερός, σταματώ) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *stel- (θέτω, βάζω, στέκομαι)

Ουσιαστικό

σταλία θηλυκό

1. (ναυτικός όρος) ο χρόνος που παραμένει κάποιο πλοίο σε λιμενικές εγκαταστάσεις για διάφορους λόγους (φόρτωση, εκφόρτωση, επισκευή κ.λπ.). Συνήθως χρησιμοποιείται στον πληθυντικό: σταλίες

   ※  τα πλοία δεν μπορούσαν να εκφορτώνουν το φορτίο τους και οι σταλίες που πλήρωναν για κάθε μέρα καθυστέρησης ωδηγούσαν στην επιβολή επιναύλου στο λιμάνι (Κώστας Δούκας, Τα χρόνια της ντροπής: Μυθ(ιστόρημα), Νίκος Κ. Δούκας, 2017)

2. (φυτό) είδος φυτού της οικογένειας των Χεδροπών

Μεταφράσεις

    (ναυτικός όρος')

αγγλικά : laytime (en) ιταλικά : stallia (it)