ρεμέτζο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ρεμέτζο	τα	ρεμέτζα
γενική	του	ρεμέτζου	των	ρεμέτζων
αιτιατική	το	ρεμέτζο	τα	ρεμέτζα
κλητική		ρεμέτζο		ρεμέτζα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρεμέτζο < (άμεσο δάνειο) ιταλική remeggio < λατινική remigium < remigo < remus (κουπί) (< πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁reh₁- (κωπηλατώ) + -igo (< πρωτοϊταλική *agō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂éǵeti < *h₂eǵ-: ἄγω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾeˈme.d͡zo/

Ουσιαστικό

ρεμέτζο ουδέτερο

1. (ναυτικός όρος) μόνιμο αγκυροβόλιο σκάφους
2. (ναυτικός όρος) δέσιμο / άραγμα πλοίου
3. (ναυτικός όρος, ιδιωματισμός) χοντρό καραβόσκοινο που χρησιμοποιείται είτε σε ρυμούλκηση είτε σε προσόρμιση για ασφαλή πρόσδεση σκάφους σε παρατεταμένη χρονικά παραμονή ή άραγμα
4. (ναυτικός όρος) το ρυμούλκιο

Άλλες μορφές

• ρεμέζο
• ρεμέντζο

Συγγενικά

• ρεμετζάρισμα / ρεμεντζάρισμα / ρεμιντζάρισμα / ρεμιτζάρισμα
• ρεμετζάρω / ρεμεντζάρω / ρεμιτζάρω / ρεμιντζάρω
• → δείτε τις λέξεις ερέτης και άγω

Μεταφράσεις

    ρεμέτζο

→ δείτε τη λέξη αγκυροβόλιο

    χοντρό καραβόσκοινο