ποντικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ποντικός	οι	ποντικοί
γενική	του	ποντικού	των	ποντικών
αιτιατική	τον	ποντικό	τους	ποντικούς
κλητική		ποντικέ		ποντικοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ένας ποντικός.

Ετυμολογία

ποντικός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ποντικός < αρχαία ελληνική Ποντικός μῦς (είδος νυφίτσας από τον Πόντο, τη Μαύρη Θάλασσα)

Προφορά

ΔΦΑ : /pon.diˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πο‐ντι‐κός

παλιότερος συλλαβισμός : πον‐τι‐κός

Ουσιαστικό

ποντικός αρσενικό (θηλυκό ποντικίνα)

1. (θηλαστικό ζώο) μικρό τρωκτικό ζώο, το ποντίκι
2. (μεταφορικά) ο διαρρήκτης

   ⮡  συνελήφθη ο ποντικός των Εξαρχείων

Εκφράσεις

• σαν τον ποντικό στη φάκα
• ο ποντικός στην τρύπα του άρχοντας μέγας είναι

Συνώνυμα

• ποντίκι

Συγγενικά

• ποντικάκι
• πόντικας
• ποντίκι
• ποντικί
• ποντικίνα
• ποντικούλης

→ και δείτε τη λέξη Πόντος

Σύνθετα

• αγροπόντικας
• μετροπόντικας
• ποντικοκούραδο
• ποντικοκτόνος
• ποντικομαμή
• ποντικοπαγίδα
• ποντικότρυπα
• ποντικοφάρμακο
• ποντικοφωλιά
• τυφλοπόντικας
• χαρτοπόντικας

• Όροι με πόντικας — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)

Δείτε επίσης

• ασπάλακας
• αρουραίος

Μεταφράσεις

    ποντικός

→ δείτε τη λέξη ποντίκι

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ποντικός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Ποντικός (από τον Πόντο, τη Μαύρη Θάλασσα) και Ποντικός μῦς (είδος νυφίτσας)

Επίθετο

ποντικός

• από τον Πόντο, όπως το αρχαίο Ποντικός

Άλλες μορφές

• πόντιος

Κλιτικοί τύποι

• ποντικά (ουδέτερο, πληθυντικός)

και δείτε στο Ουσιαστικό

Ουσιαστικό

ποντικός αρσενικό

1. (θηλαστικό ζώο) ο ποντικός, το ποντίκι
2. (ανθρώπινο σώμα) μυς του ανθρώπου, κυρίως των άκρων, το ποντίκι

Άλλες μορφές

• μποντικός
• ποντίκιν, ποντίκι / μποντίκι
• πόντικος
• ποντικό (ουδέτερο)

Κλιτικοί τύποι

• ποντικέ (ενικός, κλητική)
• ποντικόν (εντικός, αιτιατική)
• ποντικοί (πληθυντικός, ονομαστική)
• ποντικούς (πληθυντικός, αιτιατική)

Συγγενικά

• πόντικας (μεγεθυντικό)
• ποντικομούστακος

Πηγές

• πόντικας, ποντίκι σελ.204, ποντικός σελ.205, Τόμος 17 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

• → δείτε τη λέξη Ποντικός (από τον Πόντο)