διαρρήκτης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	διαρρήκτης	διαρρήκτες
γενική	διαρρήκτη	διαρρηκτών
αιτιατική	διαρρήκτη	διαρρήκτες
κλητική	διαρρήκτη	διαρρήκτες

Ετυμολογία

διαρρήκτης < διαρρηγνύω < αρχαία ελληνική διαρρήγνυμι

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.aɾ.ˈɾik.tis/

Ουσιαστικό

διαρρήκτης αρσενικό (θηλυκό: διαρρήκτρια)

• το πρόσωπο που διαπράττει διάρρηξη

  οι διαρρήκτες έκλεψαν όλα τα κοσμήματα

Μεταφράσεις

    διαρρήκτης

αγγλικά : burglar (en) γαλλικά : cambrioleur (fr) εσπεράντο : domŝtelisto (eo) ιταλικά : scassinatore (it)

νορβηγικά : innbruddstyv (no) τουρκικά : hırsız (tr)