πλουραλισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πλουραλισμός	οι	πλουραλισμοί
γενική	του	πλουραλισμού	των	πλουραλισμών
αιτιατική	τον	πλουραλισμό	τους	πλουραλισμούς
κλητική		πλουραλισμέ		πλουραλισμοί
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πλουραλισμός < (λόγιο δάνειο) γαλλική pluralisme < λατινική pluralis (πληθυντικός) < plures < plus < παλαιά λατινική *plous < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή πρωτοϊνδοευρωπαϊκή pleh₁ / *pelh₁u- (πολύς)

πλουραλισμός αρσενικό

(φιλοσοφία) φιλοσοφική θεωρία που αντιτίθεται στο μονισμό και το δυϊσμό και δέχεται ότι ο κόσμος αποτελείται από πολλαπλά κι αυτοτελή στοιχεία και αρχές
(κοινωνιολογία) κοινωνική-πολιτική αρχή που στηρίζεται στην πολλαπλότητα: άνθρωποι ή ομάδες διαφορετικών φυλών, πεποιθήσεων ή αξιών μπορούν να συνυπάρχουν ισότιμα και αρμονικά στα πλαίσια μιας κοινωνίας ή ενός κράτους, διατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, και να ανταγωνίζονται μεταξύ τους
(ειδικότερα) η δυνατότητα να εκφράζονται ελεύθερα όλες οι πιθανές απόψεις για ένα ζήτημα
≈ συνώνυμα: πολυφωνία

πλουραλισμός