μεταπλασμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μεταπλασμός	οι	μεταπλασμοί
γενική	του	μεταπλασμού	των	μεταπλασμών
αιτιατική	τον	μεταπλασμό	τους	μεταπλασμούς
κλητική		μεταπλασμέ		μεταπλασμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μεταπλασμός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μεταπλασμός < μεταπλάθω (αρχαία ελληνική μεταπλάσσω), σημασιολογικό δάνειο από τη νεολατινική metaplasmus^[1]. Συγχρονικά αναλύεται σε μετα- + πλα- (αρχαία ελληνική πλάσσω) + -σμός

μεταπλασμός αρσενικό

(γλωσσολογία, γραμματική) η μεταβολή, κυρίως μορφολογική, των καταλήξεων μιας λέξης, κυρίως για την προσαρμογή της σε διαφορετική κλίση ονομάτων ή ρημάτων
μεταπλασμός της ρηματικής κατάληξης -όω των αρχαίων ρημάτων, όπως δηλόω, σε -ώνω

→ και δείτε τον όρο μετάπλαση σε άλλος μέρος λόγου

μεταπλασμός