μελάγχρους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	μελάγχρους	το	μελάγχρουν
γενική	του/της	μελάγχρου	του	μελάγχρου
αιτιατική	τον/τη	μελάγχρου	το	μελάγχρουν
κλητική		μελάγχρους*		μελάγχρουν*
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μελάγχροες	τα	μελάγχροα
γενική	των	μελαγχρόων	των	μελαγχρόων
αιτιατική	τους/τις	μελάγχροες	τα	μελάγχροα
κλητική		μελάγχροες		μελάγχροα
* Η κλητική πτώση, σπάνια. Λόγια κλίση κατά την αρχαία κατάληξη -ους, συνηρημένου τύπου του -οος.
Κατηγορία όπως «βραδύνους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μελάγχρους < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μελάγχρους < μέλας, μελάγ- + -χρους

Προφορά

ΔΦΑ : /meˈlaŋ.xɾus/

τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐λάγ‐χρους

Επίθετο

μελάγχρους, -ους, -ουν

• (σπάνιο, ανατομία) που έχει μελανίνη

  ⮡  έκφραση: μελάγχρους ιστός

Συγγενικά

• μελαγχρωματικός
• μελάγχρωση
• μελαγχρωστικός
• υπερμελάγχρωση

Μεταφράσεις

    που έχει μελανίνη (ιατρικός όρος)

Πηγές

• μελάγχρους - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	μελάγχροος   > μελάγχρους	τὸ	μελάγχροον   > μελάγχρουν
γενική	τοῦ/τῆς	μελαγχρόου   > μελάγχρου	τοῦ	μελαγχρόου   > μελάγχρου
δοτική	τῷ/τῇ	μελαγχρόῳ    > μελάγχρῳ	τῷ	μελαγχρόῳ    > μελάγχρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	μελάγχροον   > μελάγχρουν	τὸ	μελάγχροον   > μελάγχρουν
κλητική ὦ!		μελάγχροε     > μελάγχρους		μελάγχροον   > μελάγχρουν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	μελάγχροοι   > μελᾶγχροι	τὰ	μελάγχροᾰ   > μελάγχροᾰ
γενική	τῶν	μελαγχρόων > μελάγχρων	τῶν	μελαγχρόων > μελάγχρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	μελαγχρόοις > μελάγχροις	τοῖς	μελαγχρόοις > μελάγχροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	μελαγχρόους > μελάγχρους	τὰ	μελάγχροᾰ   > μελάγχροᾰ
κλητική ὦ!		μελάγχροοι   > μελάγχροι		μελάγχροᾰ   > μελάγχροᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	μελαγχρόω   > μελάγχρω	τὼ	μελαγχρόω   > μελάγχρω
γεν-δοτ	τοῖν	μελαγχρόοιν > μελάγχροιν	τοῖν	μελαγχρόοιν > μελάγχροιν
Οι σπάνιες κλητικές πτώσεις, ίδιες με τις ονομαστικές."
2η κλίση, ομάδα 'εὔνοος εὔνους', Κατηγορία 'εὔνους' όπως «εὔνους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μελάγχρους < μέλας, μελάγ- + -χρους

Επίθετο

μελάγχρους, -ους, -ουν

• συνηρημένη μορφή του μελάγχροος που έχει μελαμψή χροιά, μελαμψός

  ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 2 (Εὐτέρπη), 104.2

  αὐτὸς δὲ εἴκασα τῇδε καὶ ὅτι μελάγχροές εἰσι καὶ οὐλότριχες

  το συμπέρασμα βέβαια αυτό το έβγαλα και μόνος μου, επειδή οι Κόλχοι έχουν μαύρο δέρμα και σγουρά μαλλιά

  Μετάφραση (1992): Λεωνίδας Ζενάκος Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

Άλλες μορφές

• → δείτε στο μελάγχροος