μελαμψός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μελαμψός	η	μελαμψή	το	μελαμψό
γενική	του	μελαμψού	της	μελαμψής	του	μελαμψού
αιτιατική	τον	μελαμψό	τη	μελαμψή	το	μελαμψό
κλητική		μελαμψέ		μελαμψή		μελαμψό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μελαμψοί	οι	μελαμψές	τα	μελαμψά
γενική	των	μελαμψών	των	μελαμψών	των	μελαμψών
αιτιατική	τους	μελαμψούς	τις	μελαμψές	τα	μελαμψά
κλητική		μελαμψοί		μελαμψές		μελαμψά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μελαμψός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μελαμψός > *μελανοψός με ανομοιωτική αποβολή του πρώτου [o] < (μελανός) μελαμ- + όψ(η) + -ός

Προφορά

ΔΦΑ : /me.lamˈpsos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐λαμ‐ψός

Επίθετο

μελαμψός -ή, -ό

• μελαψός

Μεταφράσεις

    μελαμψός

→ δείτε τη λέξη μελαψός

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μελαμψός < *μελανοψός με ανομοιωτική αποβολή του πρώτου [o] < (μελανός < μέλας) μελαμ- + όψ(η) + -ός

Επίθετο

μελαμψός -ή, -όν

• μέλας, μαύρος, μελαψός, μελαμψός

  ※  6ος αιώνας ⌘ Κοσμᾶς Ἰνδικοπλεύστης, Χριστιανική Τοπογραφία, 11.12 ⌘Patrologia Graeca, τόμος 88, 336d

  τὸ κρέας τῆς χελώνης ὡς προβάτου ἐστὶ μελαμψόν· τὸ δὲ τοῦ δελφῖνος, ὡς χοίρου, μελαμψὸν δὲ καὶ βρομῶδες· τὸ δὲ τῆς φώκης, ὡς χοίρου, λευκὸν καὶ ἄβρομον

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .