κόρυμβος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κόρυμβος	οι	κόρυμβοι
γενική	του	κορύμβου	των	κορύμβων
αιτιατική	τον	κόρυμβο	τους	κορύμβους
κλητική		κόρυμβε		κόρυμβοι
όπως «άνθρωπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόρυμβος < (αντιδάνειο) (λόγιο δάνειο) γαλλική corymbe < αρχαία ελληνική κόρυμβος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈko.ɾiɱ.vos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κό‐ρυμ‐βος

Ουσιαστικό

κόρυμβος αρσενικό

• (βοτανική) βότρυς, τσαμπί, ταξιανθία

Μεταφράσεις

    κόρυμβος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	κόρυμβος	κορύμβω	κόρυμβοι
Γενική	κορύμβου	κορύμβοιν	κορύμβων
Δοτική	κορύμβῳ	κορύμβοιν	κορύμβοις
Αιτιατική	κόρυμβον	κορύμβω	κορύμβους
Κλητική	κόρυμβε	κορύμβω	κόρυμβοι

Ετυμολογία

κόρυμβος < κόρυς

Ουσιαστικό

κόρυμβος αρσενικό (πληθυντικός & τά κόρυμβα)

1. το πιο ψηλό σημείο, κορυφή
2. (βοτανική) βότρυς (ιδίως το τσαμπί του φυτού κισσός)

Εκφράσεις

• κόρυμβα νεών (οι ψηλές πρύμνες των καραβιών)

Πηγές

• «κόρυμβος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «κόρυμβος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.