κόρυς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	κόρυς	κόρυθε	κόρυθες
Γενική	κόρυθος	κορύθοιν	κορύθων
Δοτική	κόρυθι	κορύθοιν	κόρυσι
Αιτιατική	κόρυν	κόρυθε	κόρυθας
Κλητική	κόρυ	κόρυθε	κόρυθες

Ετυμολογία

κόρυς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ker- (ή ίσως από πελασγική λέξη)

Ουσιαστικό

κόρυς θηλυκό

1. η περικεφαλαία, κράνος
2. το κεφάλι

Συγγενικές λέξεις

• κάρα