κόρυνθος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κόρυνθος	οἱ	κόρυνθοι
γενική	τοῦ	κορύνθου	τῶν	κορύνθων
δοτική	τῷ	κορύνθῳ	τοῖς	κορύνθοις
αιτιατική	τὸν	κόρυνθον	τοὺς	κορύνθους
κλητική ὦ!		κόρυνθε		κόρυνθοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κορύνθω
γεν-δοτ	τοῖν		κορύνθοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόρυνθος < κόρυς (περικεφαλαία) + -υνθ < -υθ + -ος με ανάπτυξη έρρινου στοιχείου -ν- → δείτε και τους όρους Ζάκυνθος, Ὑάκινθος, -ινθος και Κόρινθος

Ουσιαστικό

κόρυνθος, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

1. (κατά τον Ησύχιο) είδος ζυμαρικού ή τούρτας

   ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Κ

   <κορυνθεύς>
   κόφινος, κάλαθος. ἀλεκτρυών
   <κόρυνθος>
   μάζης ψωμός

2. (ως κύριο όνομα) → δείτε Κόρυνθος

Συγγενικά

• κορυνθεύς
• Κόρυνθος
• κόρυς

Πηγές

• κόρυνθος, κόρυθος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.