κοσμητεία

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κοσμητεία	οι	κοσμητείες
γενική	της	κοσμητείας	των	κοσμητειών
αιτιατική	την	κοσμητεία	τις	κοσμητείες
κλητική		κοσμητεία		κοσμητείες
όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοσμητεία < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή κοσμητεία (το αξίωμα του κοσμητοῦ, ΄΄δείτε κοσμήτορας)

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.zmiˈti.a/

συλλαβισμός : κο‐σμη‐τεί‐α

Ουσιαστικό

κοσμητεία θηλυκό

• το αξίωμα ή η διάρκεια της θητείας, ή ο χώρος που εδρεύει ο κοσμήτορας ενός ιδρύματος

Συγγενικές λέξεις

• κοσμητικός
• κοσμήτορας

→ και δείτε τις λέξεις κόσμημα και κόσμος

Μεταφράσεις

• αγγλικά : deanship ^(en)

| width=1% | |bgcolor="#f8f8f8" valign=top align=left width=48%|

|}