κοσμήτορας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κοσμήτορας	οι	κοσμήτορες
γενική	του	κοσμήτορα	των	κοσμητόρων
αιτιατική	τον	κοσμήτορα	τους	κοσμήτορες
κλητική		κοσμήτορα		κοσμήτορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κοσμήτορας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κοσμήτωρ από την αιτιατική «τόν κοσμήτορα», ποιητική μορφή του κοσμητής < κοσμέω, -ῶ ^[1]

κοσμήτορας αρσενικό

ο έφορος της τάξης σε διάφορες τελετές, ο επιμελητής
ο πανεπιστημιακός καθηγητής που προΐσταται για ένα χρόνο μιας σχολής
⮡ Το Προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το συγκροτούν ο πρόεδρος, 14 αντιπρόεδροι και 5 κοσμήτορες συμβουλευτικών καθηκόντων.

κοσμήτορας