κοσμήτορας
Νέα ελληνικά (el) Επεξεργασία
Ετυμολογία Επεξεργασία
- κοσμήτορας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κοσμήτωρ από την αιτιατική «τόν κοσμήτορα», ποιητική μορφή του κοσμητής < κοσμέω, -ῶ [1]
Προφορά Επεξεργασία
- ΔΦΑ : /koˈzmi.to.ɾas/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐σμή‐το‐ρας
Ουσιαστικό Επεξεργασία
κοσμήτορας αρσενικό
- ο έφορος της τάξης σε διάφορες τελετές, ο επιμελητής
- ο πανεπιστημιακός καθηγητής που προΐσταται για ένα χρόνο μιας σχολής
- ↪ Το Προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το συγκροτούν ο πρόεδρος, 14 αντιπρόεδροι και 5 κοσμήτορες συμβουλευτικών καθηκόντων.
Επεξεργασία
Μεταφράσεις Επεξεργασία
κοσμήτορας
Επεξεργασία
- ↑ κοσμήτορας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.