επιμελητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	επιμελητής	οι	επιμελητές
γενική	του	επιμελητή	των	επιμελητών
αιτιατική	τον	επιμελητή	τους	επιμελητές
κλητική		επιμελητή		επιμελητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιμελητής< (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπιμελητής

Ουσιαστικό

επιμελητής αρσενικό (θηλυκό επιμελήτρια)

1. ο άνδρας που έχει αναλάβει να φροντίσει την αρτιότερη τεχνική και αισθητική εμφάνιση κάποιου έργου

   ⮡  επιμελητής αρχαιοτήτων

2. ο μαθητής που αναλαμβάνει εκ περιτροπής με τους υπόλοιπους συμμαθητές του να προσέχει την αίθουσα κατά τη διάρκεια του διαλείμματος

   ⮡  ο επιμελητής της τάξης οφείλει να ανοίγει τα παράθυρα

3. γιατρός νοσοκομείου, ο οποίος έχει ασκηθεί στην ειδικότητά του για συγκεκριμένο διάστημα και προΐσταται συγκεκριμένου τομέα

   ⮡  ο επιμελητής της Α' Παθολογικής Κλινικής

4. παλαιότερη ονομασία για τον πανεπιστημιακό δάσκαλο της κατώτερης βαθμίδας, αντίστοιχη του σημερινού λέκτορα

Πολυλεκτικοί όροι

• δικαστικός επιμελητής

Συγγενικά

• επιμελητεία
• επιμελητήριο
• επιμελούμαι

Μεταφράσεις

    επιμελητής

αγγλικά : curator (en) (1) γαλλικά : conservateur (fr), pion (fr), chef de clinique (fr)