κατάστασις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κατάστασις < αρχαία ελληνική κατάστασις

Ουσιαστικό

κατάστασις θηλυκό

1. εγκατάσταση, τοποθέτηση κάποιυ σε αξίωμα
2. κατάσταση ψυχική, οικονομική κ.λπ.
3. εμφάνιση, μορφή
4. καταστάσεις: δουλειές, ασχολίες
5. συνθήκη ειρήνης, ανακωχή, συμφωνία

Πηγές

• κατάστασις -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατάστασῐς	αἱ	καταστάσεις
γενική	τῆς	καταστάσεως	τῶν	καταστάσεων
δοτική	τῇ	καταστάσει	ταῖς	καταστάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατάστασῐν	τὰς	καταστάσεις
κλητική ὦ!		κατάστασῐ		καταστάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταστάσει
γεν-δοτ	τοῖν		καταστασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάστασις < καθίστημι • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

κατάστασις

1. κατάσταση, οι συνθήκες ή ο τρόπος που υπάρχει κάποιος ή κάτι σε μία χρονική στιγμή ή περίοδο
2. το σύνταγμα, το κατεστημένο, το καθεστώς (όχι ως κάτι αντιδραστικό, αλλά εκείνο που θεωρείται έγκυρο και έχει σταθεροποιηθεί στην εξουσία από καιρό, έχει δοκιμαστεί στην πράξη, το προγονικό)
3. οι συνθήκες, όπως οι καιρικές
4. η διάθεση, η στάση έναντι ενός θέματος
5. εγκαθίδρυση
6. διορισμός
7. εισαγωγή, προετοιμασία, παρουσίαση πρεσβειών στην αγορά
8. καταλάγιασμα, ηρεμία, ισορροπία

Πηγές

• κατάστασις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κατάστασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.