δίτροχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δίτροχος	η	δίτροχη	το	δίτροχο
γενική	του	δίτροχου	της	δίτροχης	του	δίτροχου
αιτιατική	τον	δίτροχο	τη	δίτροχη	το	δίτροχο
κλητική		δίτροχε		δίτροχη		δίτροχο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δίτροχοι	οι	δίτροχες	τα	δίτροχα
γενική	των	δίτροχων	των	δίτροχων	των	δίτροχων
αιτιατική	τους	δίτροχους	τις	δίτροχες	τα	δίτροχα
κλητική		δίτροχοι		δίτροχες		δίτροχα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δίτροχος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δίτροχος < (δίς) δί- + αρχαία ελληνική τροχός < τρέχω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dʰregʰ-

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.tɾo.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐τρο‐χος

Επίθετο

δίτροχος, -η, -ο

1. που έχει δύο τροχούς, που κινείται σε δύο τροχούς
2. (ουσιαστικοποιημένο) → δείτε τη λέξη δίτροχο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις δύο, τροχός και τρέχω

Μεταφράσεις

    δίτροχος

αγγλικά : two-wheeled (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δίτροχος	τὸ	δίτροχον
γενική	τοῦ/τῆς	διτρόχου	τοῦ	διτρόχου
δοτική	τῷ/τῇ	διτρόχῳ	τῷ	διτρόχῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δίτροχον	τὸ	δίτροχον
κλητική ὦ!		δίτροχε		δίτροχον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δίτροχοι	τὰ	δίτροχᾰ
γενική	τῶν	διτρόχων	τῶν	διτρόχων
δοτική	τοῖς/ταῖς	διτρόχοις	τοῖς	διτρόχοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	διτρόχους	τὰ	δίτροχᾰ
κλητική ὦ!		δίτροχοι		δίτροχᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διτρόχω	τὼ	διτρόχω
γεν-δοτ	τοῖν	διτρόχοιν	τοῖν	διτρόχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δίτροχος (ελληνιστική κοινή) < (δίς) δί- + αρχαία ελληνική τροχός < τρέχω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dʰregʰ-

Επίθετο

δίτροχος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) που έχει δύο τροχούς, δίτροχος

  ⮡  δίτροχος ἅμαξα

Πηγές

• δίτροχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.