δέος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	το	δέος
γενική	του	δέους
αιτιατική	το	δέος
κλητική		δέος
Κατηγορία όπως «δάσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δέος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δέος

Ουσιαστικό

δέος ουδέτερο, μόνο στον ενικό

• συναίσθημα φόβου ή σεβασμού και αναγνώρισης της δύναμης και του μεγαλείου μιας υπέρτερης δύναμης

Εκφράσεις

• το αντίπαλο δέος: μια αντίπαλη δύναμη που είναι εξίσου ισχυρή ώστε να διατηρείται η ισορροπία δυνάμεων

Μεταφράσεις

    συναίσθημα φόβου ή σεβασμού

αγγλικά : awe (en) γαλλικά : effroi (fr) εσπεράντο : teruro (eo) ιαπωνικά : 畏服 (ja) (ifuku) ισπανικά : miedo (es) ιταλικά : timore (it) κινεζικά : 敬畏 (zh) (jìngwèi)

λατινικά : formido (la) ουγγρικά : félelem (hu) πολωνικά : groza (pl) σουηδικά : fruktan (sv) τσεχικά : obava (cs)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	δέος	δέει	δέη
Γενική	δέους	δεοῖν	δεῶν
Δοτική	δέει	δεοῖν	δέεσι(ν)
Αιτιατική	δέος	δέει	δέη
Κλητική	δέος	δέει	δέη
Η ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού & δέα

Ετυμολογία

δέος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dwéyos (φόβος)

Ουσιαστικό

δέος ουδέτερο

1. φόβος, τρόμος
2. σεβασμός

Πηγές

• «δέος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «δέος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.