απολυτήριος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	απολυτήριος	η	απολυτήρια	το	απολυτήριο
γενική	του	απολυτήριου	της	απολυτήριας	του	απολυτήριου
αιτιατική	τον	απολυτήριο	την	απολυτήρια	το	απολυτήριο
κλητική		απολυτήριε		απολυτήρια		απολυτήριο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	απολυτήριοι	οι	απολυτήριες	τα	απολυτήρια
γενική	των	απολυτήριων	των	απολυτήριων	των	απολυτήριων
αιτιατική	τους	απολυτήριους	τις	απολυτήριες	τα	απολυτήρια
κλητική		απολυτήριοι		απολυτήριες		απολυτήρια
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «θαυμάσιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

απολυτήριος < απολύ(ω) + -τήριος, μεταφραστικό δάνειο από τη γερμανική Εntlassungszeugnis ή αναδρομικός σχηματισμός από το ουδέτερο απολυτήριο < μεσαιωνική ελληνική ἀπολυτήριον

Προφορά

ΔΦΑ : /a.po.liˈti.ɾi.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πο‐λυ‐τή‐ρι‐ος

Επίθετο

απολυτήριος, -α, -ο

1. (εκπαίδευση) που έχει σχέση με την ολοκλήρωση των σπουδών μιας σχολικής βαθμίδας, αναφέρεται σ’ αυτή ή αποσκοπεί σ’ αυτή
2. (ουσιαστικοποιημένο) απολυτήριο
   1. (εκπαίδευση) το σχετικό πιστοποιητικό που πιστοποιεί την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών μιας σχολικής βαθμίδας
   2. (στρατιωτικός όρος) πιστοποιητικό ολοκλήρωσης της στρατιωτικής θητείας και απόλυσης απ’ τις στρατιωτικές υποχρεώσεις

Συγγενικά

• απολυτήριες εξετάσεις
• απολυτήριο
• → δείτε τις λέξεις απολύω, από και λύω

Μεταφράσεις

    απολυτήριος