αναχρονισμός

Δείτε επίσης : ἀναχρονισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αναχρονισμός	οι	αναχρονισμοί
γενική	του	αναχρονισμού	των	αναχρονισμών
αιτιατική	τον	αναχρονισμό	τους	αναχρονισμούς
κλητική		αναχρονισμέ		αναχρονισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αναχρονισμός < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική anachronisme^[1]

αναχρονισμός αρσενικό

(λογοτεχνικό) η μεταφορά ενός πολιτισμικού στοιχείου που χαρακτηρίζει μια ιστορική περίοδο σε αφήγηση που αναφέρεται σε μιαν άλλη εποχή
⮡ η αναφορά στο σίδηρο σε διάφορα σημεία της Ιλιάδας αποτελεί έναν αναχρονισμό, εφόσον ο σίδηρος ήταν γνωστός στην εποχή που συντέθηκε το έπος, όχι όμως και στη μυκηναϊκή εποχή, στην οποία αναφέρεται
η διατήρηση ή επαναφορά στη χρήση ενός στοιχείου που θεωρείται πια ξεπερασμένο
⮡ η θανατική ποινή για πολλούς αποτελεί έναν απαράδεκτο αναχρονισμό

αναχρονισμός