αναποφάσιστος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αναποφάσιστος	η	αναποφάσιστη	το	αναποφάσιστο
γενική	του	αναποφάσιστου	της	αναποφάσιστης	του	αναποφάσιστου
αιτιατική	τον	αναποφάσιστο	την	αναποφάσιστη	το	αναποφάσιστο
κλητική		αναποφάσιστε		αναποφάσιστη		αναποφάσιστο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αναποφάσιστοι	οι	αναποφάσιστες	τα	αναποφάσιστα
γενική	των	αναποφάσιστων	των	αναποφάσιστων	των	αναποφάσιστων
αιτιατική	τους	αναποφάσιστους	τις	αναποφάσιστες	τα	αναποφάσιστα
κλητική		αναποφάσιστοι		αναποφάσιστες		αναποφάσιστα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αναποφάσιστος < αν- (α- στερητικό) + (αποφασίζω) αποφασισ- + -τος, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική indécis, irrésolu^[1]

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐να‐πο‐φά‐σι‐στος

αναποφάσιστος

ο μη αποφασιστικός, ο διστακτικός, που δεν μπορεί να επιλέξει και αντιμετωπίζει δίλημμα, που μένει μετέωρος, ίσως άπραγος, παθητικός
※ "Γιατί διστάζεις;" ρώτησε ο Νικήτας που μ' έβλεπε αναποφάσιστη. (Διδώ Σωτηρίου, Εντολή, 1976 [μυθιστόρημα])

→ και δείτε τη λέξη αποφασίζω

αναποφάσιστος