άνοδος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	άνοδος	οι	άνοδοι
γενική	της	ανόδου	των	ανόδων
αιτιατική	την	άνοδο	τις	ανόδους
κλητική		άνοδε (άνοδο)		άνοδοι
Κατηγορία όπως «ήπειρος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άνοδος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἄνοδος < ἀνά (άν-) + ὁδός

αναρρίχηση ιεραρχικά < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική ascencion

αύξηση σε κλίμακα < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική montée

φυσική < λόγιο ενδογενές δάνειο: σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική anode < αρχαία ελληνική ἄνοδος

Ουσιαστικό

άνοδος θηλυκό

1. ανέβασμα, ανύψωση, πορεία προς τα πάνω
   • Το ένα ρεύμα κυκλοφορίας ενός δρόμου διπλής κατεύθυνσης
2. (μεταφορικά) μετάβαση σε ανώτερη βαθμίδα ιεραρχίας

   ≈ συνώνυμα: αναρρίχηση

   ≠ αντώνυμα: πτώση

3. (για μεγέθη) η αύξηση σε κλίμακα

   η θερμοκρασία θα παρουσίασει άνοδο

4. (μεταφορικά) η αύξηση της δύναμης, της επιρροής, της ακτινοβολίας ενός κράτους, ενός πολιτισμού, μιας ιδεολογίας κλπ
5. (φυσική) θετικός πόλος του ηλεκτρικού ρεύματος

Αντώνυμα

• κάθοδος

Συγγενικά

• ανοδικός

Μεταφράσεις

    άνοδος

αγγλικά : rise (en), way up (en) γαλλικά : anode (fr), montée (fr), hausse (fr) γερμανικά : Aufstieg (de), Anstieg (de) , (ηλεκτροτεχνία) Anode (de)