κάθοδος

Αρχαία ελληνικά

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κάθοδος	οι	κάθοδοι
γενική	της	καθόδου	των	καθόδων
αιτιατική	την	κάθοδο	τις	καθόδους
κλητική		κάθοδε (κάθοδο)		κάθοδοι
Κατηγορία όπως «ήπειρος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάθοδος < αρχαία ελληνική κάθοδος < κατά (κάθ-) + ὁδός

για τον όρο της φυσικής < λόγιο ενδογενές δάνειο: σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική cathode < αρχαία ελληνική κάθοδος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈka.θo.ðos/

Ουσιαστικό

κάθοδος θηλυκό

1. η πορεία με κατεύθυνση προς τα κάτω ή προς τη θάλασσα
2. η πορεία με κατεύθυνση προς τον νότο
3. μονόδρομος στον οποίο τα οχήματα κινούνται (συνήθως) από υψηλότερο προς χαμηλότερο σημείο
4. (φυσική) το αρνητικό ηλεκτρόδιο στη διαδικασία της ηλεκτρόλυσης
5. η συμμετοχή ενός υποψηφίου στις εκλογές

Αντώνυμα

• άνοδος

Συγγενικά

• καθοδικός

Μεταφράσεις

    κάθοδος

αγγλικά : descent (en), way down (en) γαλλικά : descente (fr)