φατρία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φατρία	οι	φατρίες
γενική	της	φατρίας	των	φατριών
αιτιατική	τη	φατρία	τις	φατρίες
κλητική		φατρία		φατρίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φατρία < ελληνιστική κοινή φατρία < αρχαία ελληνική φρατρία < φράτρα < πρωτοελληνική *pʰrā́tēr < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *bʰréh₂tēr (αδερφός)

Προφορά

ΔΦΑ : /faˈtɾi.a/

Ουσιαστικό

φατρία θηλυκό

• ομάδα ενταγμένη τυπικά σε ένα σύνολο με συγκεκριμένους στόχους, η οποία όμως επιδιώκει τους δικούς της ιδιοτελείς σκοπούς

  φατρία κομματική, φατρίες σε δημόσιες υπηρεσίες, φατρίες στο συνδικαλισμό

Συνώνυμα

• φράξια

Συγγενικά

• αφατρίαστος
• φατριάζω
• φατριακός
• φατριασμός
• φατριαστής
• φατριαστικά
• φατριαστικός

Δείτε επίσης

• φατρία στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    φατρία

αγγλικά : faction (en) γαλλικά : faction (fr), clique (fr), coterie (fr) γερμανικά : Fraktion (de), Sekte (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φατρία < φράτρα

Ουσιαστικό

φατρία θηλυκό

1. λαός που κατάγεται από τον ίδιο γενάρχη, φυλή, οικογένεια
2. αδελφότητα
3. υποδιαίρεση φυλής (κάθε φυλή είχε τρεις φατρίες και κάθε φατρία αποτελείτο με τη σειρά της από 30 γένη ή οικογένειες)
4. πολιτική διαίρεση, τρόπον τινά κομματική, ομάδα συμφερόντων

Άλλες μορφές

• φράτρα
• ιωνικός τύπος  φρήτρη
• αττικός τύπος  φρατρία και φατρία και φάτρα
• δωρικός τύπος  πάτρα

Συγγενικά

• φρατριάζω, ανήκω σε κάποια φρατρία (και αργότερα, σκευωρώ, συνομωτώ)
• φρατρείαρχος, ο επικεφαλής μιας φρατρίας
• φράτριος, επίθετο του Δία ως προστάτη της φρατρίας αλλά και ο αρχηγός φρατρίας ή εκείνος που ανήκει, σχετίζεται με τη φράτρα
• φράτηρ και δωρικός τύπος  φρατήρ και φράτωρ, το μέλος μιας φράτρας ή φατρίας