γενάρχης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γενάρχης	οι	γενάρχες
γενική	του	γενάρχη	των	γεναρχών
αιτιατική	τον	γενάρχη	τους	γενάρχες
κλητική		γενάρχη		γενάρχες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γενάρχης < (ελληνιστική κοινή) < γένος + -άρχης (< ἄρχω)

Ουσιαστικό

γενάρχης αρσενικό

• ο πρώτος ονομαστός πρόγονος οικογένειας, έθνους ή γένους

Μεταφράσεις

    γενάρχης

γαλλικά : ancêtre (fr), fondateur (fr)