τηγανητός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	τηγανητός	η	τηγανητή	το	τηγανητό
γενική	του	τηγανητού	της	τηγανητής	του	τηγανητού
αιτιατική	τον	τηγανητό	την	τηγανητή	το	τηγανητό
κλητική		τηγανητέ		τηγανητή		τηγανητό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	τηγανητοί	οι	τηγανητές	τα	τηγανητά
γενική	των	τηγανητών	των	τηγανητών	των	τηγανητών
αιτιατική	τους	τηγανητούς	τις	τηγανητές	τα	τηγανητά
κλητική		τηγανητοί		τηγανητές		τηγανητά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τηγανητός < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή τηγανητόν < αρχαία ελληνική τήγανον/τάγηνον (τηγάνι)

πατάτες τηγανητές

τηγανητά ψάρια

Προφορά

ΔΦΑ : /ti.ɣa.niˈtos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τη‐γα‐νη‐τός

Επίθετο

τηγανητός, -ή, -ό

• (γαστρονομία)
  1. για συνταγή που εκτελείται με τηγάνισμα

     ⮡  πατάτες τηγανητές

  2. που έχει τηγανιστεί, που έχει μαγειρευτεί/ψηθεί στο τηγάνι

     ≈ συνώνυμα: τηγανισμένος

     ≠ αντώνυμα: ατηγάνιστος, ατηγάνητος

Άλλες μορφές

• τηγανιστός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη τηγάνι

Μεταφράσεις

    τηγανητός

αγγλικά : fried (en) γαλλικά : frit (fr) ισπανικά : frito (es)