προσωδία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προσωδία	οι	προσωδίες
γενική	της	προσωδίας	των	προσωδιών
αιτιατική	την	προσωδία	τις	προσωδίες
κλητική		προσωδία		προσωδίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσωδία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική προσῳδία < προσ- + -ῳδία < ᾠδή

• για τον όρο γλωσσολογίας < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική intonation

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.soˈði.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐σω‐δί‐α

παλιότερος συλλαβισμός : προσ‐ω‐δί‐α

Ουσιαστικό

προσωδία θηλυκό

1. (ποίηση, (μετρική) η διάκριση των φωνηέντων (και των αντίστοιχων συλλαβών τους) σε μακρόχρονα και βραχύχρονα και η σχετική προφορά τους
2. (γλωσσολογία) τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με ή συνοδεύουν τον προφορικό λόγο (ένταση φωνής, διακυμάνσεις, παύσεις κ.λπ.)

   ≈ συνώνυμα: επιτονισμός

Συγγενικά

• προσωδιακά
• προσωδιακός
• → και δείτε τις λέξεις προς, ωδή και άδω

Μεταφράσεις

    προσωδία

αγγλικά : prosody (en) γαλλικά : prosodie (fr)