προσθήκη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προσθήκη	οι	προσθήκες
γενική	της	προσθήκης	των	προσθηκών
αιτιατική	την	προσθήκη	τις	προσθήκες
κλητική		προσθήκη		προσθήκες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσθήκη < αρχαία ελληνική προσθήκη < προσ- + -θήκη < τίθημι

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾoˈsθi.ci/ & /pɾosˈθi.ci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐σθή‐κη

παλιότερος συλλαβισμός : προσ‐θή‐κη

Ουσιαστικό

προσθήκη θηλυκό

1. η πρόσθεση επιπλέον στοιχείων
2. ό,τι προστίθεται

   άλλες μορφές: πρόσθημα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις προσθέτω, προς και θέτω

Μεταφράσεις

    προσθήκη

αγγλικά : addition (en), accession (en) γαλλικά : ajout (fr), adjonction (fr) εσπεράντο : aldonaĵo (eo), aldono (eo) πολωνικά : dodawanie (pl) σερβικά : додатак (sr)