ποιηθείς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ποιηθείς & ποιηθέντας	η	ποιηθείσα	το	ποιηθέν
γενική	του	ποιηθέντος & ποιηθέντα	της	ποιηθείσας & ποιηθείσης^*	του	ποιηθέντος
αιτιατική	τον	ποιηθέντα	την	ποιηθείσα	το	ποιηθέν
κλητική		ποιηθείς & ποιηθέντα		ποιηθείσα		ποιηθέν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ποιηθέντες	οι	ποιηθείσες	τα	ποιηθέντα
γενική	των	ποιηθέντων	των	ποιηθεισών	των	ποιηθέντων
αιτιατική	τους	ποιηθέντες	τις	ποιηθείσες	τα	ποιηθέντα
κλητική		ποιηθέντες		ποιηθείσες		ποιηθέντα
Οι αρχαίες καταλήξεις για τα τρία γένη: -είς -εῖσα, -έν Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές. * παλιότερος λόγιος τύπος
ομάδα 'πληγείς', Κατηγορία όπως «πληγείς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ποιηθείς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ποιηθείς, μετοχή παθητικού αορίστου του ρήματος ποιέω / ποιῶ

ποιηθείς, -είσα, -έν

ποιηθείς

ποιηθείς: ρηματικός τύπος

ποιηθείς

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	ποιηθείς	ἡ	ποιηθεῖσᾰ	τὸ	ποιηθέν
γενική	τοῦ	ποιηθέντος	τῆς	ποιηθείσης	τοῦ	ποιηθέντος
δοτική	τῷ	ποιηθέντῐ	τῇ	ποιηθείσῃ	τῷ	ποιηθέντῐ
αιτιατική	τὸν	ποιηθέντᾰ	τὴν	ποιηθεῖσᾰν	τὸ	ποιηθέν
κλητική ὦ!		ποιηθείς		ποιηθεῖσᾰ		ποιηθέν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ποιηθέντες	αἱ	ποιηθεῖσαι	τὰ	ποιηθέντᾰ
γενική	τῶν	ποιηθέντων	τῶν	ποιηθεισῶν	τῶν	ποιηθέντων
δοτική	τοῖς	ποιηθεῖσῐ (ν)	ταῖς	ποιηθείσαις	τοῖς	ποιηθεῖσῐ (ν)
αιτιατική	τοὺς	ποιηθέντᾰς	τὰς	ποιηθείσᾱς	τὰ	ποιηθέντᾰ
κλητική ὦ!		ποιηθέντες		ποιηθεῖσαι		ποιηθέντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ποιηθέντε	τὼ	ποιηθείσᾱ	τὼ	ποιηθέντε
γεν-δοτ	τοῖν	ποιηθέντοιν	τοῖν	ποιηθείσαιν	τοῖν	ποιηθέντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυθείς' όπως «λυθείς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ποιηθείς, -εῖσα, -έν