πεντηκόντορος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πεντηκόντορος	οι	πεντηκόντοροι
γενική	της	πεντηκοντόρου	των	πεντηκοντόρων
αιτιατική	την	πεντηκόντορο	τις	πεντηκοντόρους
κλητική		πεντηκόντορε (πεντηκόντορο)		πεντηκόντοροι
Κατηγορία όπως «ήπειρος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μοντέλο πεντηκοντόρου του 5^ου αιώνα π.Κ.Ε. σε μουσείο

Ετυμολογία

πεντηκόντορος < αρχαία ελληνική πεντηκόντορος < πεντήκοντα + ἐρέσσω

Προφορά

ΔΦΑ : /pen.diˈkon.do.ros/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐ντη‐κό‐ντο‐ρος

Ουσιαστικό

πεντηκόντορος θηλυκό

• (ναυτικός όρος, ιστορία) είδος ξύλινου φορτηγού πλοίου της αρχαιότητας με πενήντα κουπιά

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πενήντα και ερέτης

Δείτε επίσης

• πεντηκόντορος στη Βικιπαίδεια 
• τριαντακόντορος
• εκατόντορος
• διήρης
• τριήρης
• πολυήρης

Μεταφράσεις

    πεντηκόντορος

αρχαία ελληνικά : πεντηκόντορος αγγλικά : penteconter (en) γαλλικά : pentécontère (fr), pentécontore (fr) γερμανικά : Pentekontere (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πεντηκόντορος	αἱ	πεντηκόντοροι
γενική	τῆς	πεντηκοντόρου	τῶν	πεντηκοντόρων
δοτική	τῇ	πεντηκοντόρῳ	ταῖς	πεντηκοντόροις
αιτιατική	τὴν	πεντηκόντορον	τὰς	πεντηκοντόρους
κλητική ὦ!		πεντηκόντορε		πεντηκόντοροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πεντηκοντόρω
γεν-δοτ	τοῖν		πεντηκοντόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πεντηκόντορος < πεντήκοντα + ἐρέσσω

Ουσιαστικό

πεντηκόντορος θηλυκό

• (ναυτικός όρος) πεντηκόντορος, είδος φορτηγού πλοίου με πενήντα κουπιά

Άλλες μορφές

• πεντηκόντερος

Πηγές

• πεντηκόντορος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πεντηκόντορος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.