πήδημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	πήδημα	τα	πηδήματα
γενική	του	πηδήματος	των	πηδημάτων
αιτιατική	το	πήδημα	τα	πηδήματα
κλητική		πήδημα		πηδήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πήδημα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πήδημα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpi.ði.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πή‐δη‐μα

Ουσιαστικό

πήδημα

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του: πηδάω
  • η μεταφορά από ένα σημείο σε άλλο παρακάμπτοντας κάποιο εμπόδιο
  • η εκτίναξη και επαναφορά στο έδαφος, στο ίδιο ή σε άλλο σημείο
  • (οικείο) η συνουσία

Συνώνυμα

• πήδος

Εκφράσεις

• ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα

Παράγωγα

• πηδηματάκι (υποκοριστικό)

Συγγενικά

• αναπήδημα
• απήδηχτος
• πηδηχτός
• χοροπήδημα
• χοροπηδητώ

→ και δείτε τη λέξη πηδάω

Μεταφράσεις

    πήδημα

αγγλικά : jump (en) γαλλικά : 1 saut (fr), 2 baise (fr) ολλανδικά : sprong (nl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πήδημᾰ	τὰ	πηδήμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	πηδήμᾰτος	τῶν	πηδημᾰ́των
δοτική	τῷ	πηδήμᾰτῐ	τοῖς	πηδήμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	πήδημᾰ	τὰ	πηδήμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		πήδημᾰ		πηδήμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πηδήμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		πηδημᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πήδημα < πηδάω (πηδη-) + -μα

Ουσιαστικό

πήδημα ουδέτερο

1. πήδημα, άλμα

   ※  χὠ χιλίαρχος Δαδάκης πληγῇ δορὸς / πήδημα κοῦφον ἐκ νεὼς ἀφήλατο (Αισχύλος, Πέρσαι, 305)

2. χτύπος της καρδιάς

Συνώνυμα

• ἅλμα

Συγγενικά

• ἀναπήδημα
• ἐκπήδημα
• συμπήδημα

→ και δείτε τη λέξη πηδάω

Πηγές

• πήδημα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πήδημα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.