οπλισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	οπλισμός	οι	οπλισμοί
γενική	του	οπλισμού	των	οπλισμών
αιτιατική	τον	οπλισμό	τους	οπλισμούς
κλητική		οπλισμέ		οπλισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

οπλισμός < αρχαία ελληνική ὁπλισμός < ὅπλον

οπλισμός αρσενικό

ένα σύνολο από όπλα (που χρησιμοποιεί ένας ένοπλος ή ένα σύνολο ανθρώπων, π.χ. στρατός)
(κατ’ επέκταση) κάποιο υλικό σε διάφορες μορφές (π.χ. σιδερένιες ράβδοι), που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει μια κατασκευή (π.χ. από σκυρόδεμα)
(μεταφορικά) οι ικανότητες ή οι δυνατότητες που έχει κάποιος σε έναν τομέα
(μουσική) οι διέσεις ή υφέσεις που βρίσκονται στην αρχή ενός πεντάγραμμου και καθορίζουν την κλίμακα ενός μουσικού κομματιού

σύνολο όπλων

στη μουσική