μάρκα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μάρκα	οι	μάρκες
γενική	της	μάρκας		—
αιτιατική	τη	μάρκα	τις	μάρκες
κλητική		μάρκα		μάρκες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάρκα < ιταλική marca < πρωτογερμανική *markō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *marǵ- (άκρη, σύνορο)

Ουσιαστικό

μάρκα θηλυκό

1. σημάδι που επιτρέπει την άμεση αναγνώριση των προϊόντων κάποιας εμπορικής εταιρείας, συνήθως βιομηχανικής
2. η ονομασία μιας τέτοιας εταιρείας
3. αντικείμενο που χρησιμοποιείται αντί για νόμισμα σε παιχνίδια

   κάθε καζίνο χρησιμοποιεί δικές του μάρκες

4. (μεταφορικά) έξυπνος, καταφερτζής

   μην τον βλέπεις έτσι! Είναι πολύ μεγάλη μάρκα αυτός!

Συγγενικά

• αμαρκάριστος
• μαρκαδοράκι
• μαρκαδόρος
• μαρκάρισμα
• μαρκάρω
• ξεμαρκάριστος
• ξεμαρκάρω

Εκφράσεις

• μάρκα μ' έκαψες:
  1. για να χαρακτηρίσουμε ένα πολύ κακό προϊόν

     μα πας κι αγοράζεις κάτι υπολογιστές "μάρκα μ' έκαψες" για να γλυτώσεις χρήματα και τελικά τα πληρώνεις διπλά

  2. για να χαρακτηρίσουμε έναν κακό ή πονηρό άνθρωπο

Δείτε επίσης

• μάρκα στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    σημάδι που επιτρέπει την αναγνώριση των προϊόντων

αγγλικά : brand (en), logo (en)

    ονομασία εταιρείας

αγγλικά : make (en) γαλλικά : marque (fr)

    αντικείμενο που αντιπροσωπεύει νόμισμα

αγγλικά : chip (en)